Κάθε ομοιότητα με ονόματα ,πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα είναι τελείως συμπτωματική και τυχαία.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ
Στις 17 Σεπτεμβρίου του σωτηρίου έτους 182….Κατά την διάρκεια της επανάστασης των ελλήνων διεξήχθη η άγνωστη σε πολλούς μάχη του αιτωλικού.
Επειδή η μάχη αυτή δεν καθόρισε κάποιο σημαντικό γεγονός στην πορεία της επαναστάσεως παραμερίστηκε ασυνείδητα από τους ιστορικούς που ασχολήθηκαν μεταγενέστερα με την ιστορία της επαναστάσεως .
Δεν παύει όμως να είναι ένα σημαντικό εγχειρίδιο το οποίο διδάσκετε στις ανώτερες σχολές πολέμου των περισσοτέρων στρατιωτικών ακαδημιών.
Βέβαια για να βάλουμε τον αναγνώστη στο κλίμα της τότε εποχής θα κάνουμε και κάποιες αναφορές στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε ,όσο και στα κεντρικά πρόσωπα που είχαν συμμετοχή στην τόσο σημαντική από άποψη στρατηγικής αλλά και τακτικής μάχη.
ΑΡΧΗΓΟΙ
Σε αυτό το κεφάλαιο θα αναφέρουμε τα σημαντικότερα πρόσωπα που πήραν μέρος στην μάχη αλλά θα αναλύσουμε παρακάτω την προσωπικότητα του καθενός από αυτά.Από την μεριά των τούρκων ηγείτο ο τρομερός Ιμπραήμ Καζαντζίδογλου πασάς .
Από την μεριά των ελληνων την αρχηγία είχε ο γνωστός κλεφτοκαπετάνιος Γώγος Μπόμπολας ο οποίος είχε κάτω από τις διαταγές του τους καπετάνιους των Αγράφων
Χρήστο Βίτσουλα ,της Γκιώνας φίλιππα Παπαγιάννη και του Παρνασσού Βάσο Κράπα . Σημαντικό πρόσωπο της μάχης είτο και το ένα από τα τρία πρωτοπαλίκαρα ,ο γνωστός στην ευρύτερη περιοχή του αιτωλικού ,για τις ραδιουργίες του Σταυρής Λέντακας .
Τα άλλα δυο πρωτοπαλίκαρα του Μπόμπολα δεν πήραν μέρος στην μάχη ,ο Σώτος Μπαλαστούκας ήταν τραυματίας και ο Μαύρο Μανώλης ο τρίτος εκ των παλικαριών απουσίαζε στο ανάπλοι .
ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ
Σ αυτό το κεφάλαιο θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά στον βίο των πρωταγωνιστών της μοιραίας εκείνης νύχτας.Ο Ιμπραήμ Καζαντζίδογλου πασάς που από εδώ και στο εξής θα τον αναφέρουμε σαν πασά για λόγους οικονομίας κατάγετω από φτωχή οικογένεια από τα βάθη τις Ανατολίας .
Από την ηλικία των 15 ετών κατατάχτηκε στον οθωμανικό στρατό μέσα στον οποίο κατάφερε να αναρριχηθεί γρήγορα στην θέση του μπαϊρακτάρη.
Διορατικός και με έξυπνο νου, φρόντισε να μάθει γράμματα καθώς στον οθωμανικό στρατό οι γραμματιζούμενοι τότε ήταν ελάχιστοι .
Αυτό τον βοήθησε να αναρριχηθεί ακόμα περισσότερο στην ιεραρχία και έφτασε κάποια στιγμή να γίνει και σερασκέρης στο τουρκικό στρατό κερδίζοντας και τον τίτλο του πασά όταν έγινε σουλτάνος ο περιβόητος για τους διωγμούς των χριστιανών Χρυσούλ ο Α .
Ο πασάς μας λοιπόν έχοντας την ευμένεια του τότε σουλτάνου πήρε και διαφέντευε το πασαλίκι του τραβαγιέρ , κάπου κοντά στην πόλη ,ώστε να είναι κοντά στο σουλτάνο οπότε αυτός τον χρειαζόταν .
Αυτή είναι και η περίοδος που ο πασάς μας βρίσκετε στο ζενίθ της παντοδυναμίας του . Έχοντας την αμέριστη εμπιστοσύνη του σουλτάνου οργάνωσε διωγμούς εναντίων των χριστιανών προσπαθώντας να καθαρίσει το πασαλίκι του από τους γκιαούρηδες μιά για πάντα.
Αλλά δυστυχώς ο Χρυσούλ ο Α ,μας άφησε χρόνους και στο σουλτανικό θώκο ανήλθε ο πετρόπ - ουλάν ο Β . στον οποίο ο Καζαντίδ - Ογλού ητο αντιπαθείς και έτσι γρήγορα βρέθηκε ο πασάς μας σε δυσμένεια. Με διάφορες προφάσεις ο σουλτάνος τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το πασαλίκι του και να αποσυρθεί στις περιοχές κοντά στην Θεσσαλία
Και συγκεκριμένα στο πασαλίκι της εναριάς όπου πασάς ήταν τότε ο Αλή Καπρίδ.
Ο Αλή Καπρίδ ήταν άνθρωπος μετριοπαθείς και προσπαθούσε να έχει ηρεμία στον ντόπιο πληθυσμό ελλήνων και τούρκων με διαφόρους τρόπους θεμιτούς και αθέμιτους .Είχε καταφέρει να έχει με το μέρος του τους τότε αρματολούς που είχε στο πασαλίκι του και όλοι μαζί να κρατανε τους ραγιάδες σε ησυχια.
Αλλα όπως όλα τα ζωντανά σε αυτή την πλάση ο Αλή Καπρίδ άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο και ο πασάς μας άδραξε την ευκαιρία που ζητούσε και έκατσε αυτός στην θέση του εκλιπόντος πασά.
Ας βάλουμε μια άνω τελεία και να συνεχίσουμε με μια μικρή βιογραφία του κλεφτοκαπετανιου μας , που θα φτάνει και αυτή έως τον θάνατο του Αλή Καπρίδ αφού από εκεί και ύστερα η ιστορία μας είναι κοινή και για τους δυο.
Ο Γώγος Μπόμπολας καταγετω από την ευρύτερη περιοχή του βάλτου Αιτ/νίας
Μην αντέχοντας την σκλαβιά των τούρκων και την μίζερη ζωή του ραγιά μόλις έφτασε σε ηλικία να μπορεί να κρατά άρματα αποχαιρέτησε τους δικούς του και βγήκε και αυτός όπως πολλοί νέοι της εποχής του κλέφτης στα βουνά γρήγορα κατέληξε να βρίσκετε στον νταϊφά του αρματολού Γεωργίου ο οποίος διαφέντευε το αρματολίκι τις εναριάς.
Μετα από καιρό όμως τα παλικάρια του Γεωργίου, στασίασαν εναντίων του και κατάφεραν να τον απομακρύνουν.
Μόλις έγινε αυτό το αρματολίκι χωρίστικε στα δυο το μισό πήρε ο λάμπρος αγγέλου και το άλλο ο Μπόμπολας εκείνη την εποχή ακριβώς ανέλαβε και το πασαλίκι της εναριάς ο Αλή Καπρίδ. Πέρασαν μερικά ήσυχα χρόνια μέσα σε αυτά τα ήσυχα χρόνια εμφανίστηκε και ο πασάς μας ο Καζαντζίδ Ογλού. Έχοντας αποδεχτεί ο καθένας το ρόλο του η ζωή κυλούσε ήρεμα καθώς ο ραγιάς δεν ξεσηκωνόταν ενάντια στο ντολβέτι .Στις αρχές του έτους που έγινε η μάχη μας ο πασάς Αλή Καπρίδ απεβίωσε και ένα μήνα μετά ο κλεφτοκαπετανιος Λάμπρου μας άφησε χρόνους και αυτός .τότε ξεκίνησε το δράμα του ραγια.Απο εδώ η ιστορία είναι κοινή για τους δυο αυτούς άντρες.
ΠΡΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
Μόλις πέθανε ο Λάμπρου το πασαλίκι πέρασε όλο στα χέρια του Μπόμπολα. Με τον Λάμπρου οι σχέσεις του ήταν καλές και ποτέ όταν διαφέντευαν και οι δυο δεν είχαν έρθει σε προστριβές , το γεγονός όμως πλέων ήταν ότι ο Μπόμπολας είχε αυξήσει την δύναμη και είχε συνάψει πολύ καλές σχέσεις με τον μέγα βεζίρη Μοχάμεντ Αρσλάν που είχε υπό την εξουσία του όλους τους πασάδες της ευρύτερης περιοχής της στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας αλλά και του μωριά.Ο Αρσλάν ήθελε πολύ να κάνει τον Μπόμπολα πασά στην εναριά και μάλιστα με την ανοχή του του έδωσε εξουσίες πασά αλλά δεν μπορούσε να του δώσει το πασαλίκι για δυο σημαντικούς λόγους.
Ο ένας λόγος ήταν ότι ο Μπόμπολας ήταν χριστιανός και δεν μπορούσε να πάρει θέση πασά αλλά αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να βρει λύση . Αυτό για το οποίο δεν μπορούσε να βρεθεί λύση ήταν το δεύτερο πρόβλημα και πιο σημαντικό που άκουγε στο όνομα Καζαντζίδ Ογλού.Δεν μπορούσε ο βεζίρης να αγνοήσει ένα Οθωμανό και να βάλει στην θέση του ένα χριστιανό.
Η σκέψη που εφαρμόστηκε τελικά ήταν να δοθεί το πασαλίκι στον Καζαντζίδ Ογλού σε τυπικό επίπεδο αλλά σε ουσιαστικό επίπεδο πασάς θα ήταν ο Μπόμπολας .Όλα αυτά έγιναν με την ελπίδα ότι στο μέλλον θα έβρισκαν τρόπο να βγάλουν τον καζαντιδ ογλου από την μέση.
Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ
Ο πασάς μας ,ήξερε ότι ο Μπόμπολας είχε στα όνειρα του να αρπάξει το πασαλίκι κάποια μέρα ,και έτσι προσπάθησε να οργανώσει από αρχής την ασφάλειά του αλλά και ένα σεβαστό στράτευμα κυρίως από Οθωμανούς αλλά και προσκυνημένους καπετάνιους οι οποίοι θέλαν το αρματολίκι να περάσει από τα χέρια του Μπόμπολα σε αυτους.Οι δυνατότητές του όμως ήταν περιορισμένες γιατί ο Μπόμπολας είχε παντού ανθρώπους δικούς του .
Όλα αυτά τα χρόνια ο Μπόμπολας είχε καταφέρει να στήσει ένα δίκτυο πληροφοριών που του επέτρεπε να μαθαίνει τα πάντα από όσα γινοντουσαν στο πασαλίκι .
Οργανωτής αυτού του δικτύου ήταν ο Λέντακας.Έτσι το έργο του πασά να αναδιοργανώσει στρατό αλλά και να προσεγγίσει κάποιους ανθρώπους υπέρ του μαθεύονταν αμέσως από τον Λέντακα και έτσι ο Μπόμπολας ήταν ενήμερος για όλες της κινήσεις του πασά.
Όσο καιρό ο πασάς αναδιοργανώνονταν ο Μπόμπολας προσπαθούσε να βρει τρόπους να ευχαριστεί τον βεζίρη Αρσλάν και να του δείχνει έμπρακτα το ποσό χρησιμος ήταν αυτός στο ντολβέτι αλλά και πόσο ακατάλληλος ήταν για το ντολβέτι ο πασας.Αυτο κράτησε για διάστημα περίπου 8 μηνών πράγμα που έκανε τον πασά να εξοργιστεί και να ψάχνει να βρει λύση για το πώς θα σταματήσει την όλη κατάσταση που κυλούσε εναντίων του.
Ένας ξεσηκωμός των ραγιάδων για τον υπερβολικό φόρο που όριζε ο Μπόμπολας έδωσε το ευνασμα για τα όσα ακλούθησαν.
Ένα ανυπόγραφο γράμμα είχε φτάσει στα χέρια του σουλτάνου το οποίο περιέγραφε το τι γινόταν στο πασαλίκι τις εναριάς.Ο σουλτάνος παρέδωσε το γράμμα στον βεζίρη ζητώντας του εξηγήσεις. Τα νέα δεν άργησαν να φτάσουν και στην εναριά, η μια πλευρά κατηγορούσε την άλλη για ότι είχε συμβεί. Άνθρωποι του Μπόμπολα αλλά και άνθρωποι του πασά έμπαιναν στα χωριά κρατώντας το γράμμα ψηλά και τρομοκρατούσαν τους ραγιάδες , οι δε αρματολοί ότι τώρα ο πασάς θα σας πάρει τα κεφάλια να τα στείλει πεσκέσι του σουλτάνου ,οι δε άνθρωποι του πασά έλεγαν ότι αλίμονο όποιος σταθεί με το μέρος των αρματολών.
ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ
Μέσα σε αυτή την αναταραχή ο πασάς πήρε πλέων την απόφαση του έπρεπε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση :Η εδραίωνε την θέση του ,η τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι .Οι κάτοικοι του αιτωλικού είχαν από καιρό να πληρώνουν τους φόρους που έπρεπε στον πασά η και τα λίγα δοσίματα που έδιναν ,έμεναν στα χέρια του Μπόμπολα και δεν έφτανε γρόσι στον πασά. Έτσι ο πασάς από τις αρχές του Αύγουστου έστειλε γραφή στον Μπόμπολα να πατήσει το αιτωλικό να μαζέψει τους φόρους και να φέρει τα κεφάλια των κοτζαμπάσηδων κομμένα και δεμένα σε ένα μουλάρι.
Ο Μπόμπολας προσπάθησε να αποφύγει να κάνει κάτι τέτοιο και απάντησε με υπεκφυγές
Έτσι ο πασάς έστειλε δεύτερη γραφή που απαιτούσε από το Μπόμπολα να το κάνει και εάν δεν το έκανε θα πήγαινε ο ίδιος ο πασάς να πάρει τα δοσίματα και αλίμονο των ραγιάδων τότε………………………..
καλο πολυ καλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια την ιστορια να αναφερεις στην συναιχεια και το ρολο των Γενιτσαρων:
Μα τι μου θυμιζει...;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα γύρο σου και θα καταλαβεις τι σου θυμιζει
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα ελεγα γυρω μου, κατα Αττικη πλευρα θα ελεγα....!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο ήτανε το κείμενο δεν λεω αλλα το αστειο κάποια στιγμη πρεπει να τελειωσει,και απο τους μεν και απο τους δε...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα αρχισουμε παλι να ψαχνουμε ποιος το γραψε ,θα ξανακατηγορησουμε εναν δυο συναδελφους ,και θα νοιωσουμε καλύτερα;
ειναι ντροπη που φτασαμε ως εδω σαν χωρος ,και σαν κοινωνια.
Δε μου φαινεται και πολυ τυχαια η ομοιοτητα με προσωπα και καταστασεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΑΝ ΨΟΦΑΕΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΤΝΑΖΕΙ ΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ,ΑΠ ΙΔΩ ΚΙ ΑΠ ΙΚΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΜΑ ΣΙ ΠΑΡΝ ΑΛΗ-ΜΟΝΌΣΣΣΣΣΣ