Θα έχεις δουλειά, ρε ΜΑΛΑΚΑ. Σκάσε και δούλεψε.

Σκάσε και δούλεψε όσο κι αν σου κόβουν το μισθό. Και μείον 20% και μείον 50% και μείον 80% αν χρειαστεί. Θα έχεις δουλειά, ρε ΜΑΛΑΚΑ....

Στο ίδιο έργο θεατές. Από τότε που αυτός ο αδίστακτος τύπος, ο οποίος είχε μετατρέψει τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ σε... κωπηλατικό στίβο (!), έβαλε τη χώρα στα σαγόνια του ΔΝΤ βιώνουμε τούτο το εκβιαστικό πανηγύρι: «Η Ελλάδα δεν θα πάρει την επόμενη δόση. Δεν πρόκειται να εκταμιευθεί, αν δεν βρεθούν τα δισεκατομμύρια των μέτρων και των περικοπών. Θα υπάρξει στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων...».

Γράφει ο Βασίλης Βέργης.
Μόνιμος εκβιασμός από το 2010. Δύο χρόνια γεμάτα πλέον. Πρώτα με κυβέρνηση Παπανδρέου, μετά με κυβέρνηση Παπαδήμου, τώρα με κυβέρνηση Σαμαρά. Με τον Έλληνα να έχει βάλει πλάτη, να έχει βάλει κ...ο, να κοντεύει να δώσει μεδούλι και πάτο και ψυχή.

Δυόμισι χρόνια διαρκών εκβιασμών. Με τον Έλληνα να λέει «ας προσφέρω ακόμη ένα αβάντζο. Να τους πληρώσω τα χαράτσια, να ανεχθώ τη φοροληστεία τους, να βγάλω και κυβέρνηση επειδή πρέπει να δώσω μία τελευταία ευκαιρία, να σώσω το μαγαζί, την Ελλάδα μας».

Εκβιασμός, τρόμος, φόβος, ανεργία. Πολλή ανεργία-κτηνωδία. Στο 1,5 εκατομμύριο και καλπάζει για τα δύο. Με πρωτοφανείς συμπεριφορές προς όσους... δυστυχείς έχουν ακόμη δουλειά. «Σκάσε και δούλεψε όσο κι αν σου κόβουν το μισθό. Και μείον 20% και μείον 50% και μείον 80% αν χρειαστεί. Θα έχεις δουλειά, ρε ΜΑΛΑΚΑ. Σκάσε και δούλεψε. Είσαι προνομιούχος. Δεν βλέπεις τον άλλο που πεινάει δίπλα σου;».

Και η τρόικα ως σύγχρονος Χάρος να περιφέρεται. «Έρχεται» γράφουν οι εφημερίδες και τα σάιτ. «Έρχεται να κόψει, να λιώσει, να ισοπεδώσει ξανά και ξανά». Να τρέξει κι άλλο αίμα, να πέσουν κι άλλα κεφάλια στο δρόμο. «Έρχονται ο Τόμσεν και η παρέα του. Η Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας αν δεν παρθούν κι άλλα μέτρα. Κι άλλα κι άλλα κι άλλα...».

Και δώσ' του τα κανάλια και οι εφημερίδες κι εμείς οι δημοσιογράφοι να αναλύουμε πως... πρέπει άπαντες να πούμε ξανά «ναι» στις απαιτήσεις της τρόικας, γιατί πρέπει ξανά να πούμε «ναι» στον επόμενο φόρο, γιατί πρέπει να... πανηγυρίσουμε στην επόμενη «σωτήρια» μείωση. Γιατί έτσι «ΠΡΕΠΕΙ ώστε να σωθεί η επιχείρηση, το κράτος, η Ελλάδα, οι ζωές μας». Γιατί αυτό επιβάλλουν οι νόμοι της αγοράς. Γιατί αυτό θέλει από μας ο σύγχρονος Χάρος που περιφέρεται, με πολλές μορφές πλέον.

Μόνο που υπάρχει ένα «αλλά» σε όλα αυτά. Και ονομάζεται ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Κάποια στιγμή, δηλαδή, υπάρχει ένα ξεκάθαρο «όχι». Με ό,τι εκείνο συνεπάγεται. Όχι στον εκβιασμό της τρόικας, του ΔΝΤ, των δανειστών, του οποιουδήποτε. Ναι στη συνέπεια του δραματικού «άγνωστου» αύριο, αλλά όχι πλέον «ναι σε όλα, υπό τη μάχαιρα του τρόμου». Στο κάτω κάτω, μια ζωή πέφτει στον καθένα μας. Έχει υπογράψει κανείς συμβόλαιο με τον Θεό ότι, έχοντας λεφτά στο παντελόνι, προστατεύεσαι από τους «καρκίνους», ενώ όταν είσαι άνεργος σου αλλάζουν τον αδόξαστο; Όχι, μωρέ. Μια ζαριά είναι η ζωή. Άλλος τη ρίχνει ωραία και με αξιοπρέπεια κι άλλος ξεφτιλίζεται δίχως καν να πετάξει τα ζάρια...
Goal!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.eglimatikotita.gr/