Η ιστορία που θα σας διηγηθώ σήμερα, συνέβη πριν κάμποσες μέρες και ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει, αν ήταν όνειρο η πραγματικότητα!
Εργαζόμουν στη γραμμή 6 και κάποια στιγμή την ώρα που έκανα το διάλειμμα μου, έγειρα λίγο στο κάθισμα και πρέπει να με πήρε ο ύπνος, καθ' ότι ξενύχτης την προηγούμενη νύχτα.
Ξαφνικά ακούω κάποιον να μιλάει, ανοίγω τα μάτια και δεν βλέπω κανέναν, ιδέα μου θα ήταν σκέφτηκα και ξανάκλεισα τα μάτια. Η φωνή όμως ξανακούστηκε, χωρίς να ανοίξω λοιπόν τα μάτια προσπάθησα να καταλάβω τι ακριβώς έλεγε.
Αν κατάλαβα καλά, έλεγε: Αν βάλουμε τα ελληνικά προγράμματα, οι βλάβες θα περιοριστούν κατά 80% τουλάχιστον. Ανασηκώθηκα για να μπορέσω να ακούσω περισσότερα, μάταια όμως γιατί η φωνή σταμάτησε να ακούγεται.
Σκέφτηκα λοιπόν να πάρω μια δεύτερη γνώμη και πήρα τηλέφωνο ένα φίλο μου ο οποίος μου είπε:
Και που είσαι ακόμη; Με αυτή την αβεβαιότητα που υπάρχει γενικά στα εργασιακά μας σε λίγο όλοι θα αρχίσουμε να ακούμε φωνές!
Δεν έδωσα λοιπόν περαιτέρω σημασία και έφυγα δρομολόγιο. Στο δρόμο σκεφτόμουν συνέχεια αυτό που είχα ακούσει και προσπαθούσα να δώσω μια εξήγηση. Όσο όμως και να προσπαθούσα δεν μπορούσα να βγάλω νόημα!
Την επόμενη μέρα, πηγαίνοντας για δουλειά συναντήθηκα με έναν συνάδελφο, του είπα τι ακριβώς είχε γίνει την προηγούμενη και μου έδωσε μια απάντηση που μοιάζει σα να έχει μια δόση αλήθειας: Μάλλον θα πέρναγε απ' έξω κάποιος, που θα μίλαγε στο τηλέφωνο.
Άρα, δεν τρελάθηκα ακόμη και άρχισα πάλι να ελπίζω! (Εδώ πρέπει να σας πω ότι έχω γίνει το ανέκδοτο των συναδέλφων, που όπου με βλέπουν αρχίζουν το “δούλεμα”).
(Αν ήταν όνειρο σταματάμε την ανάγνωση ΕΔΩ, αν είναι πραγματικότητα ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ)!
Βέβαια όταν συζητάς κάποια πράγματα και ακούς διάφορες απόψεις, ανοίγει κάπως ο ορίζοντας, έχουμε συνειδητοποιήσει μετά από διάφορες συζητήσεις, ότι μάλλον ήταν κάποιος τεχνίτης που μίλαγε στο τηλέφωνο με κάποιον άλλο τεχνίτη και μίλαγαν για θέματα δουλειάς.
Όμως αρχίσαμε να σκεφτόμαστε και πιο βαθιά, του τύπου: Έχουμε ακούσει κατά καιρούς ιστορίες, ότι τα προγράμματα των οχημάτων, αντί να είναι στα ελληνικά, είναι στα γερμανικά, μήπως λοιπόν συζήταγαν για λύσεις προβλημάτων που ταλανίζουν για πολύ καιρό τον οργανισμό.
Και η αλήθεια είναι ότι έχουν μειωθεί τον τελευταίο καιρό οι βλάβες, κόκκινη-κίτρινη λυχνία που άναβαν με το παραμικρό, καθώς και οι εκτροχιάσεις!
Είμαι σίγουρος, ότι τώρα που διαβάζετε αυτές τις αράδες, το συνειδητοποιήτε και σεις!
Είναι τυχαίο; Μήπως να πάρω τηλέφωνο τον καθηγητή της διαφήμισης να μου κάνει μια ανάλυση; Μπα! Στο τέλος θα μου πει 11888 και άντε να τρέχω να εξηγώ και σε άλλους.
Αν όντως ισχύει τελικά κάτι τέτοιο, γιατί ενώ είχαμε πληρωμένα τα προγράμματα δεν τα έβαζαν από την αρχή; Σκεφτείτε πόσα λεφτά θα είχαμε γλιτώσει!
Μήπως δεν τα είχαμε παραγγείλει και τα παραγγείλαμε αργότερα;
Αλλά και πάλι μετά από 8 χρονιά το θυμήθηκαν; Λίγο πριν πιάσουν το όριο ηλικίας;
Είναι πολύ ύποπτα όλα αυτά και κάποιοι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις, πότε δεν είναι αργά!
Εκτός και αν εφαρμόζουμε το σύστημα, αυτά είναι παλιά ξινά σταφύλια και δεν πρέπει να ασχολούμαστε!
Τα συμπεράσματα δικά σας!
26 Ιανουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΙΝ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ...
- τηρήστε τους κανόνες δεοντολογίας.
- κάντε εποικοδομητική κριτική, με επιχειρήματα.
- δικαιούστε να διαφωνείτε.