Κυκλοφορώ καθημερινά με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς: τρόλεϊ, λεωφορεία και μετρό-ηλεκτρικό. Μου αρέσει να το κάνω αυτό. Θέλω και να περπατάω στην πόλη, θέλω να υπάρχει ένα διάλειμμα μεταξύ των ραντεβού ή των εργασιών που έχω να κάνω και θέλω σε αυτό το διάλειμμα να μην σκέφτομαι πού θα στρίψω, αν θα βρω να παρκάρω κλπ. Επίσης, δεν θέλω να μου πιάνει με τη χαρακτηριστική του άνεση «κουβεντούλα» ο ταξιτζής. Τα ΜΜΜ, επομένως, είναι η καλύτερη επιλογή.
Από το σημείο αυτό και μετά αρχίζουν τα προβλήματά μου. Ο σχεδιασμός των δρομολογίων των μέσων είναι το ένα πρόβλημα. Η επιλογή των οχημάτων είναι ένα άλλο. Για τη συχνότητα των δρομολογίων και τα ωράριά τους δεν θα μιλήσω, αυτό είναι χιλιοειπωμένο.
Για το σχεδιασμό των δρομολογίων, λοιπόν, να δώσω ένα παράδειγμα: υπάρχει η γραμμή τρόλεϊ 4, Αγ. Αρτέμιος –Άνω Κυψέλη. Υπάρχει και το λεωφορείο 227, Αγ. Αρτέμιος –Άνω Πετράλωνα. Στη διαδρομή τους προς το Παγκράτι, αυτά τα δύο συναντιούνται στην αρχή της Σταδίου. Δεν θα έπρεπε, για όσο διάστημα ακολουθούν την ίδια πορεία, οι στάσεις τους να είναι κοινές; Είναι στην Κλαυθμώνος, στο Σύνταγμα και στη Φιλελλήνων, αλλά όχι στην αρχή της Σταδίου, όπου έχει στάση το 4. Εκεί, βλέπεις το λεωφορείο που σε εξυπηρετεί να περνάει και να μη σταματάει, γτ έχει κάνει στάση κάπου νωρίτερα, στην Ομόνοια…
Άλλο παράδειγμα, σχετικά με την πρόσβαση στο μετρό. Στο Παγκράτι, δύο σταθμοί μετρό βρίσκονται σε σχετικά προσβάσιμη απόσταση:ο σταθμός του Ευαγγελισμού και ο σταθμός του Αγίου Ιωάννη, στη Βουλιαγμένης. Αν μένεις κάπου στο κέντρο του Παγκρατίου, έχεις περίπου μισή ώρα (είκοσι λεπτά, στην καλύτερη περίπτωση) απόσταση με τα πόδια για να φτάσεις σε όποιον από τους δύο σε εξυπηρετεί. Δεν υπάρχει μια λεωφορειακή γραμμή, με ένα μικρό λεωφορείο να σε βοηθάει να φτάνεις στο μετρό ή να φεύγεις από αυτό. Δεν νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο να σχεδιασθούν 2 γραμμές, ή μια κυκλική, που να συνδέει τους σταθμούς αυτούς με κάποια κεντρικά σημεία στο Παγκράτι, ώστε να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής, η οποία δεν προβλέπεται να καλυφθεί με κάποια επέκταση ή νέα γραμμή του μετρό.
Αλλά αυτά τα μικρά λεωφορειάκια είναι ένα άλλο πρόβλημα από μόνα τους. Όποιος τα παρήγγειλε, όποιος έβγαλε τις προδιαγραφές για το διαγωνισμό με τον οποίο αγοράστηκαν, μάλλον χρησιμοποίησε τις προδιαγραφές για σχολικά λεωφορεία, δεν εξηγείται αλλιώς. Στα περισσότερα διπλά καθίσματα δεν μπορούν να κάτσουν δύο ενήλικες, γιατί απλώς δεν χωράνε.
Επίσης, στο πίσω μέρος τους, όπου έχουν δύο διπλά αντικριστά καθίσματα, δεν είναι σοφό να καθίσει ηλικιωμένος ή άτομο με -ελαφρά έστω- κινητικά προβλήματα: είναι τόσο κακός ο σχεδιασμός του χώρου, τέτοια η ανυπαρξία χειρολαβών, που δεν θα μπορέσει να σηκωθεί χωρίς απώλειες…
Το ίδιο ισχύει και για το σχεδιασμό των πίσω καθισμάτων στα τρόλεϊ 3 και 13. Και εκεί, επειδή λείπουν οι χειρολαβές (για την ακρίβεια δεν υπάρχει η οριζόντια μπάρα για να κρεμαστούν οι χειρολαβές), είναι πολύ επικίνδυνο για όποιον επιβάτη προσπαθήσει να σηκωθεί και κατέβει από τα διπλά αντικριστά καθίσματα. Σε αυτά μάλιστα, υπάρχει ένας ακόμη κίνδυνος: ένα διπλό σκαλοπάτι στα πίσω καθίσματα, ακριβώς μπροστά από το μηχάνημα επικύρωσης των εισιτήριων, το οποίο κρύβεται ύπουλα όταν το τρόλεϊ είναι γεμάτο κόσμο…
Μιλώντας για τις χειρολαβές, τώρα, δεν έχω καμιά αντίρρηση να προσφέρουν έξτρα διαφημιστικό χώρο στο πάνω μέρος τους, αρκεί η θηλιά από την οποία πιανόμαστε να είναι εξίσου μαλακή με τις συμβατικές και να μη μας κόβει τα χέρια. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με υλικό που είναι φτιαγμένες οι κίτρινες χειρολαβές που φέρουν χώρο για διαφήμιση στο πάνω μέρος τους.
Και γιατί όλα αυτά τα «μικρο-παράπονα» να είναι ένα –σύντομο, έστω- σημείωμα που θα διαβάσει κανείς; Γιατί δείχνουν ότι αυτοί που κάνουν τις προμήθειες των ΜΜΜ και σχεδιάζουν τα δρομολόγιά τους δεν χρησιμοποιούν ούτε τις γραμμές της συγκοινωνίας, ούτε τα μέσα μεταφοράς. Έχω όμως και μια χειρότερη υποψία: ότι όσοι σχεδιάζουν τις κινήσεις του πληθυσμού στην πόλη, δεν ενδιαφέρονται καν να ρωτήσουν τους ανθρώπους, αν τους εξυπηρετεί αυτός ο σχεδιασμός …
http://www.metarithmisi.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΙΝ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ...
- τηρήστε τους κανόνες δεοντολογίας.
- κάντε εποικοδομητική κριτική, με επιχειρήματα.
- δικαιούστε να διαφωνείτε.