Η δική μου ιστορία..
Θα τα βγάλω εδώ αφού δεν έχω σε άλλον να τα πω.
Είμαι 20 ετών φοιτητής, οι γονείς μου χωρισμένοι, ζω με τους
παππούδες μου που τόσο πολύ τους αγαπώ.
Εδώ και αρκετό καιρό δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα,
αφου μια σύνταξη κάτω των 600 ευρώ μηνιαία δεν φτάνουν πλέον για 3 άτομα.
Έχω ξεσκιστεί κυριολεκτικά πόσους μήνες να ψάχνω για μια θέση εργασίας στην λατρεμένη μου πόλη τη Θεσσαλονίκη, και το αποτέλεσμα.. τίποτα.
Δεν το βάζω κάτω όμως, όχι τώρα! Η ζωή είναι μπροστά και περιμένει!
Τα έξοδα κομμένα ( ποτά,κινηματογράφοι,καφέδες,ευτυχώς που δεν καπνίζω τόσα χρόνια κι όλας χάρης το πάθος μου.. το μπάσκετ )
Η μόνη μου παρηγοριά, φίλοι λίγοι όμως και καλοί και η κιθάρα μου.
Η κοπέλα μου με παράτησε εδώ και πολύ καιρό διότι δεν συμβιβαζόταν πλέον με τα λίγα. (τόση αγάπη να την χέσω)
Θα ήθελα να συμβεί κάτι καινούργιο, κάποια που να με αγαπάει γι'αυτό που είμαι πραγματικά επιτέλους!
Πλέον δεν με φοβίζει τίποτα.
Μπορεί να μην έχω φράγκα στην τσέπη, αλλά έχω την αξιοπρέπειά μου, κρατάω ψηλά τις αξίες μου μέσα απο την ταπεινώτητα και την ειλικρίνεια, είμαι υγειής και ξέρω τι θέλω απ'αυτή τη ρημάδα τη ζωή, και όταν το βρώ θα δώσω το 110% για να το διεκδικίσω και να αφιερωθώ επιτέλους σε αυτό.
http://www.lifo.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΙΝ ΓΡΑΨΕΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ...
- τηρήστε τους κανόνες δεοντολογίας.
- κάντε εποικοδομητική κριτική, με επιχειρήματα.
- δικαιούστε να διαφωνείτε.