............Στο στόχαστρο οι μη παραγωγικοί
Σύμφωνα με πληροφορίες, δραστικές περικοπές προσωπικού και αμοιβών θα γίνουν σε πρώτη φάση στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ (ΟΣΕ, ΟΑΣΑ κ.ά.) και στη συνέχεια θα επεκταθούν και στις υπόλοιπες με ζητούμενο την ελάφρυνση του προϋπολογισμού από τις επιχορηγήσεις και τις καταπτώσεις εγγυήσεων για τον δανεισμό τους.
Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζονται καταργήσεις ή συγχωνεύσεις ολόκληρων τμημάτων και διευθύνσεων, ενώ σε άλλες περιπτώσεις θα ακυρωθούν και εμπορικές δραστηριότητες που είναι ζημιογόνες και χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα.
Οι υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους έχουν στοχοποιήσει φορείς και ιδρύματα που ανήκουν σε υπουργεία ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπου απασχολούνται εκατοντάδες ή και χιλιάδες άτομα χωρίς παραγωγικό αντικείμενο ή προσφέρουν έργο πεπερασμένο και αναποτελεσματικό.
Την ίδια ώρα δεν θα ανανεωθούν 35.000 συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου στους δήμους και τις νομαρχίες, καθώς οι 90.000 συμβάσεις που λήγούν μέχρι τον Απρίλιο θα αντικατασταθούν με 55.000 νέες. Ταυτόχρονα, το υπουργείο Οικονομικών προχωρά σε νέες περικοπές κρατικών κονδυλίων προς την τοπική αυτοδιοίκηση πιέζοντας τους νομάρχες και τους δημάρχους να προχωρήσουν σε περιστολές μισθολογικών δαπανών και σε καταργήσεις υπηρεσιών και φορέων.
ΟΙ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Στο τραπέζι των κυβερνητικών συζητήσεων έχει τεθεί και θέμα ακύρωσης συμβάσεων αορίστου χρόνου. Αφορά υπηρεσίες και φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν, αλλά προς το παρόν δεν έχει ληφθεί απόφαση.
Πάντως, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη, δεν υπάρχει κανένα νομικό πρόβλημα, καθώς στις ΔΕΚΟ και τους άλλους φορείς και οργανισμούς δεν υφίσταται θέμα μονιμότητας, αφού οι συμβάσεις αορίστου χρόνου δεν διαφέρουν από τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα.
Το πλήρες άρθρο ΕΔΩ
ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΔΕΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΥΣ
Όταν θυσιάζεται ένας για τους πολλούς
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό λέγεται θυσία.
Όταν θυσιάζονται οι πολλοί για τους λίγους
αυτό λέγεται βλακεία.
Είναι το βέβαιο αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας
διαβρωτικής καταναλωτικής διαδικασίας.
Είναι η αποθέωση του εγωτισμού, η αποσύνθεση της κοινωνικής συνοχής,ο ορισμός ή η οντολογία της διαφθοράς.
Και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή.
Μόλις τώρα οσφραινόμαστε τις αναθυμιάσεις της εξαχρείωσης.
Μια εξαχρείωσης τόσο μεγάλης,που οι πολίτες ναρκωμένοι, ή εγκλωβισμένοι σ’ ένα αόρατο μηχανισμό ποδηγέτησης, δεν .......
τολμούν να ελέγξουν αποτελεσματικά τα κακουργήματα της εξουσίας.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε αυτούςπου τάχα διαλέξαμε να μας υπηρετούν, αυτούς που μας βύθισαν πιο βαθειά στο βούρκο, αυτούς που μας μιλούσαν για φως στο βάθος του τούνελ,και το φως αυτό είναι φωτιές κολάσεως.
Ένας λαός που δεν μπορεί να βάλλει στη θέση τους 500 με 1000 εκμεταλλευτές του, δεν έχει κανένα μέλλον.
«Πατριωτικό καθήκον» η απομόνωση των ηγετών–εκμεταλλευτών.
Αλλιώς έχει υπογράψει μόνος την καταδίκη του,την πιο ντροπιαστική:
Να υπηρετεί τους προδότες του και τα μεγάλα αφεντικά τους.